हिन्दुहरुको महान चाड बडादशँं विहीबार (आज) बाट प्रारम्भ भएको छ । पहिलो दिन घटस्थापन गरिएको छ । हर्ष र उमँगका साथ दशैँ भित्रिएका बेला काठमाडौँ नजिकै पर्ने ललितपुरको खोकनामा दशैँको रौनक देखिदैन ।

देशविदेशमा रहेकाहरु दशँै मनाउनकै लागि भनेर घरगाउँ फर्कने र बजारमा किनमेल गर्न व्यस्त रहँदा खोकनाबासी खेती किसानीमै व्यस्त देखिन्छन् ।

सुन्दा पनि अचम्म लाग्नसक्छ ,नेपालकै लागि खोकना यस्तो गाउँ हो जहाँ कहिल्यै पनि दशँैको चटारो हुँदैन् । किनभने त्यहाँ दशैँ नै मनाइँदैन् । ललितपुरको जावलाखेलबाट करिब सात किलोमिटर पर रहेको पुरानो नेवार बस्ती खोकना अहिले शहरकै रुपमा विकास भइसकेको पाइन्छ ,जहाँको आफ्नो छुट्टै सांस्कृतिक र धार्मिक परम्परा छ ।

सम्पूर्ण नेपालीहरुमा दशँैको रमझम छाउँदै गर्दा खोकनाबासी भने सिकाली जात्रा मनाउने तयारीमा छन् । यहाँ परम्पारकालदेखि नै दशैँले खासै छुँदैन । दशँैको रमझम मेटाउन सिकाली जात्रामा आफूहरु रम्ने गरेको स्थानीय हरिश्याम डंगोल बताउँछन् ।

उनका अनुसार दशैँमा पूजा गरिने हातहतियार खोकनामा भने जनैपूिर्णमामा नै गर्ने गरिन्छ । दशँैको बेला सात दिनसम्म चल्ने जात्रा सिकालीमा नै व्यस्त हुने कारण आफूहरुले दशँै नमनाएको उनले बताए ।

उनले भने,‘दशँै सबैभन्दा पहिले खोकनाले मान्छ । दशँैमा अरु ठाउँमा हात हतियार पूजा गर्ने गरिन्छ । तर हाम्रोमा जनैपूर्णिमा नै हातहतियार, कृषि औजार जनै पूर्णिमा नै पूजा गरिन्छ । खोकनामा जमरा राखिँदैन् । यो हाम्रो परम्पारदेखि नै चली आएको चलन हो । दशँैको बेला सिकाली जात्राको चटारो हुन्छ । सात दिनसम्म जात्रा मनाउँछौ । दशँैको अघिल्लो दिन जात्रा सकिन्छ ।’

डंगोलका अनुसार खोकनाको पुरानो बस्ती कुदेशमा रहेको थियो जुन सकाली मन्दिर भएको ठाउँ हो । बस्ती खोकनामा सारेसँगै देवीलाई पनि सारियो जलाई अहिले रुद्रायणी मन्दिर भनेर चिनिन्छ । देवीले नयाँ स्थानमा बस्न त मानिन तर भोग लिन भने मानिनन् । त्यसैले रुद्रायणी मन्दिरमा राँगो काटेपनि भोग दिनका लागि रगत भने सिकाली मन्दिरमा नै लाने गरेका छन् ।

पहिले राँगो नै सिकाली मन्दिरमा लगिन्थ्यो तर पछि त्यसको साटो गुठीबाट कुमार केटाहरुसँगै पूजा लगेर चोखो कुमार केटाबाट पूजा चलाउँछु भनेर देउतासँग मागेको किम्बदन्तीमा पनि रहेको उनको भनाई छ । जसअनुसार घटस्थापनाको दिन सिकालीमा कुमार केटाहरुको गोप्य पूजा गर्ने चलन छ । पूजा अवधिभर मन्दिर वरपर कसैलाई जान दिइदैन् ।

उनले भने,‘पहिला यो गाउँलाई नै कुदेश भन्ने ठाउँमा थियो । त्यहाँबाट खोकनामा सरेको हो । जात्रामा खासगरी रुद्रायणीको पूजा गरिन्छ र गणेश कुमारी भैरव सबैको पूजा हुने गर्दछ । राँगो काट्ने चार दिन अगाडि सिकालीमा कुमार केटाहरुको गोप्य पूजा गरिन्छ । जम्मा तीनवटा गुठी छ र गुठीबाट कुमार केटाहरुसँगै पूजा लगिने गरिन्छ । त्यहाँ पहिला गुठीबाट राँगो भोग दिने गरिन्थ्यो, तर अहिले त्यहाँसम्म लान सकिन्न पूजा रुद्रायणीमा नै चोखो कुमार केटाबाट पूजा चलाउँछु भनेर देउतासँग मागेको किम्बदन्तीमा पनि छ । एउटा वर्षमा पूजा गर्ने कुमार केटाले बिवाह नगरेसम्म १२ सम्म उसैले पूजा मिल्छ ।’

अष्टमी र नवमीका दिन नेपालीहरुले घर र मन्दिरमा बोका, खसी, भेडा च्याङ्ग्रा काट्ने र दुर्गा भगवानको पुजा गर्ने गर्दछन् ,तर खोकनामा भने गुठीबाट राँगो दिने तर घरमा बलि दिने चलन नरहेको पनि उनले जानकारी दिए

त्यस्तै अर्का ७३ वर्षका स्थानिय गणेश डंगोल पनि आफ्नो निधारमा अहिलेसम्म दशँैको टिका नपरेको र दशँै कस्तो हुन्छ भन्ने सम्म पनि आफू जानकार नरहेको बताउँछन् ।

उनले भने,‘घटस्थापनादेखि नै जात्रा सुरु भइसकेको हुन्छ । जात्रा त मान्नु प¥यो । त्यहि क्रममा परम्परादेखि नै दशैँ मनाएको छैनौ । यहाँ सिकाली जात्रा नै भव्यताका साथ मनाइन्छ । विभिन्न किसिमको पूजाआजा र नाचगान सहित दशैँ अवधिभर खोकनामा सिकाली जात्रा मनाउने गर्दछौ खासै त्यस्तो दशँैको थाहा हुन्न ।’

सात दिनसम्म मनाइने सिकाली जात्रामा अन्तर्गत १४ देवीदेवता (रुद्रायणी, भैरव, कुमारी, गणेश, ब्रहमा, विष्णु, महादेव, इन्द्रायणी, बाराही, चामुण्डा काली, महालक्ष्मी, कुमार, हनुमान र शक्ति कुमार) को नाच देखाइन्छ ।

आश्विन शुक्ल चतुर्थीदेखि आश्विन शुक्ल सप्तमीसम्म मनाइने जात्राको आफ्नै छुट्ट किम्बदन्ती इतिहास बोकेको स्थानीयहरु बताउँछन् ।

जात्राको पहिलो दिन तीनवटा गुठीमा १–१ वटा राँगा काट्ने, र गुठीमा जानेहरुको भोज हुने गर्दछ भने दोस्रो दिन आफ्नो घर घरमा परिवारसँग बसि विभिन्न परिकारहरु राखेर भोज गर्ने गर्छन् ।

तेस्रो दिन मुल जात्रा हुने गर्दछ । त्यसदिन खोकनाको मुख्य मन्दिर रुद्रायणी माईको मन्दिर हुन्छ । राति करिब साढे ३ बजेदेखि रुद्रायाणी माईलाई खतमा राखी सिकाली चौर लगिन्छ ।

त्यससँगै चौथो दिनको जात्रामा दिउँसोको ४ बजेदेखि विभिन्न मुकुट लगायका देवीदेवताहरु नगर परिक्रमा गराई पुजा गरिने चलन छ ।

अन्तिम दिन देवी देवताको नाँच देखाउने,मुकुट लगाएका देवताहरु जस्तै भैरव, कार्की, कुमारी, व्रमायणी, हनुमान, शक्ति आदिले दिनभर पौराणिक नाँचहरु देखाउँने  र यससँगै जात्राको समापन गरिने प्रचलन रहेको छ  ।